Objawy zespołu lęku uogólnionego.
Lęk to nieprzyjemne uczucie, które odczuwamy, będąc w stresującej, trudnej lub zagrażającej sytuacji. Lęk sam w sobie jest normalny i nie jest uznawany za schorzenie. Natomiast, gdy lęk jest bardzo silny lub pojawia się w trywialnych, codziennych sytuacjach, non stop, możemy myśleć o jakimś zaburzeniu lękowym. Najczęściej występujące zaburzenie lękowe to zespół lęku uogólnionego (GAD), powszechnie nazywane przez młode osoby anxiety. Anxiety dotyka, nawet do 8 proc. społeczeństwa.
Zespół lęku uogólnionego nie ma jednej przyczyny, na jego pojawienie się mogą wpływać zarówno geny, środowisko, jak i doświadczenie życiowe. W takim razie jak rozpoznać takie zaburzenie u siebie? GAD charakteryzuje się uporczywym martwieniem się, które nie jest proporcjonalne do rangi sytuacji. Częstym zachowaniem osób chorych jest martwienie się na zapas i ciągłe zachowywanie czujności, jakby miało się wydarzyć coś złego. Takie doświadczenia można opisać jako poczucie napięcia wewnętrznego i ciągły niepokój. Tym uczuciom towarzyszą również objawy somatyczne, takie jak:
- drżenie rąk i mięśni
- potliwość
- suchość w ustach
- zimne dreszcze lub uderzenia gorąca
- uczucie duszenia się, tzw. “kulka w gardle”
Diagnoza tego zaburzenia niestety nie jest łatwa, często przed zgłoszeniem się do specjalisty osoby z zaburzeniami szukają pomocy u lekarzy internisty, kardiologów, gastrologów. Jednak badania, na które kierują pacjentów, owi specjaliści, zazwyczaj nie wykrywają żadnych anomalii. Dlatego tak ważna jest konsultacja z psychologiem lub psychoterapeutą. Skuteczna terapia zespołu lęku uogólnionego składa się z dwóch etapów: psychoterapii i farmakoterapii.
Psychoterapia koncentruje się na zrozumieniu i przekształceniu lękowych przekonań pacjenta. Dodatkowo skupia się na nauce sposobów radzenia sobie z lękiem. Natomiast farmakoterapia służy jako uzupełnienie psychoterapii, ułatwiając życie pacjentowi.
