Część rodziców zmaga się z dylematem czy mówienie dziecku „przepraszam” osłabia ich autorytet. Dorosłym wydaje się całkiem oczywiste, że gdy dziecko zrobi coś złego, to musi za to przeprosić. A jak to jest z nami? Przepraszamy czy udajemy, że i tak mamy rację?

Zanim kolejny raz skrytykujemy i nakrzyczymy na dziecko , zastanówmy się czy znamy kogoś, kto jest nieomylny. Prawdopodobnie nie. Oczywiście dużo łatwiej jest wytykać błędy i porażki innych, ale gdy się na chwilę zatrzymamy i pomyślimy, okaże się, że sami nie jesteśmy idealni. Dużo prościej jest wymagać od dzieci, aby uczyły się ponosić konsekwencje za swoje złe uczynki niż zastosować te zasady do siebie samych. Jesteśmy mistrzami w wymuszaniu przeprosin, choć nam trudno przychodzi przyznawanie się do błędów.  Zastanów się – czy potrafisz zdobyć się na te słowa, gdy wina jednoznacznie leży po Twojej stronie?  A jak to jest w stosunku do dziecka? Boisz się okazać słabość i stracić autorytet w jego oczach? A może nie masz z tym problemu i przepraszasz, zawsze gdy wymaga tego sytuacja? Podpowiadamy jak poradzić sobie w takich sytuacjach.

Każdy rodzic wie, że dzieci lubią łobuzować. Zarówno te najmniejsze, jak i trochę większe. Często mamy wrażenie, że im gorzej się zachowują, tym lepiej się bawią i cieszą z naszej narastającej frustracji. Najczęstszym powodem takiego zachowania jest po prostu chęć zwrócenia na siebie uwagi. Jednocześnie maluchy sprawdzają jakie mają wyznaczone granice.  A te granice powinny być z góry ustalone, jasne i nieprzekraczalne. Konsekwentni rodzice tworzą domy, w których dzieci dobrze wiedzą, które zachowania są ok, a za które należy przeprosić.

Z socjologicznego i psychologicznego punktu widzenia, żeby dziecko czuło się komfortowo i bezpiecznie, nie może być jedyną osobą w otoczeniu, która jest zmuszona za wszystko przepraszać.  Dzieci dobrze wiedzą, kiedy dorośli zachowują się również niewłaściwie. Jak często złościsz się, krzyczysz, jesteś zirytowany i poddenerwowany? Uważasz, że dorosły ma prawo tak się czuć – dlaczego dzieci nie? Ich problemy i powody wydają nam się błahe, jednak dla nich są istotne. Nie można rozpatrywać naszych przypadków na równi. To, że jesteśmy dorośli powinno wręcz pomóc nam panować nad negatywnymi emocjami, a jeśli nie, powinniśmy umieć za nie przeprosić. Tego samego musimy nauczyć swoje dzieci.

Zastanawiasz się jak nauczyć dziecko przepraszać, żeby rozumiało co robi? Przede wszystkim zacznij od siebie. Kiedy zachowasz się niewłaściwie, przeproś dziecko poprzez: przyznanie się do błędu, wyrażenie żalu oraz zobowiązanie do poprawy.  Samo słowo „przepraszam” to za mało. Dziecko będzie w stanie zrozumieć jakie to ważne, jeśli Ty również będziesz traktować tę kwestię poważnie. W sytuacji, gdy popełnisz błąd, przeproś je i wyjaśnij dlaczego uważasz, że powinnaś to zrobić. Maluchy z czasem nauczą się, że w życiu należy być uczciwym, ponieważ za danym zachowaniem zawsze są jakieś konsekwencje (dobre lub złe) , zobaczy również, że jest przez Ciebie szanowany oraz że dbasz o jego uczucia.

            Jeśli zranisz w jakikolwiek sposób swoje dziecko, ale przyznasz się do tego i przeprosisz je za to, to możesz spodziewać się, że maluch również zacznie czuć potrzebę przeproszenia Cię, kiedy nabroi.

Źródło:

 https://polki.pl/rodzina/