– W trakcie godziny intensywnego marszu tracisz około 400 kalorii – to ponad 100 więcej niż na zwykłym spacerze,

– Podczas marszu z kijami pracuje aż 90% (ok. 600) mięśni całego ciała!

– Chodzenie z kijami to świetny sposób, aby dotlenić organizm;

– Jest to bezpieczna forma rekreacji, gdyż nie obciąża stawów, kręgosłupa, jednocześnie wzmacniając mięśnie;

– Wzmacnia układ kostny i zapobiega osteoporozie;

– Pomaga walczyć ze stresem, usprawnia działanie mózgu;

– Nie wymaga świetnej kondycji i specjalnego przygotowania;

– To dyscyplina dla osób w każdym wieku, którą można uprawiać wszędzie, choć najlepsze będą tereny zazielenione jak parki, lasy;

– Nordic walking jest sportem, który możesz uprawiać we dwójkę lub nawet w większej grupie, w trakcie chodzenia bez problemu możesz rozmawiać – lepiej umówić się z koleżanką na kije niż na ciacho w kawiarni;)

– Technikę rekreacyjnego chodzenia z kijkami (na stopniu podstawowym) bardzo łatwo opanować – wystarczy poprosić o poradę kogoś bardziej doświadczonego;

– Jest to sport tani – zwykłe kijki kupisz już za kilkadziesiąt złotych, a nowe nakładki kosztują ok. 10 złotych. Warto jednak zainwestować w dobre buty z amortyzacją;

– W każdym większym mieście organizowane są imprezy sportowe dla sympatyków tej dyscypliny – to nie tylko świetna zabawa, ale też okazja do poznania nowych ludzi i podszkolenia techniki;

– Chodzenie z kijkami można praktykować przez cały rok, bo nie wymaga dużego wysiłku, wyjazdu, kupowania karnetu – to idealna forma rekreacji na zimę.

Nordic walking jest niemal dwa razy bardziej efektywny niż spacer bek kijków!

Przekonani? 🙂

Sprzęt

Jak już wspomnieliśmy, podstawowe kije nie są dużym wydatkiem. Ważne jednak, by były dobrane do wzrostu użytkownika wg przelicznika:
wzrost x 0,67 = długość kija

Jeśli nie będą używane tylko przez jedną osobę, warto wybrać te z regulowaną wysokością. Z reguły są one jednak mniej trwałe.

Zwróć uwagę na przeznaczenie kijków – mając duży wybór łatwo pomylić je z kijami do trekkingu lub narciarstwa, a to nie to samo!

Kije powinny posiadać specjalne paski, na których można się opierać i odpychać od podłoża i które utrzymują kij przy dłoni po jego wypuszczeniu. Kij trekkingowy lub narciarski wypuszczony z dłoni swobodnie zwisa na pasku i nie spełnia wymagań, które stawia się kijowi NW. Chodząc po asfalcie lub twardej nawierzchni zakładamy na końcówki kijów specjalne gumowe “buciki”, przechodząc na drogi gruntowe zdejmujemy gumowe nakładki i korzystamy z końcówki z hartowanej stali, która na stałe zamontowana jest na końcu kija.

Zaczynając spacerować, więcej uwagi należy poświęcić odpowiednio dobranym butom. Niestety nie wystarczą zwykłe sportowe buty, ani nawet buty do biegania. Podczas biegania pierwszy kontakt się z podłożem ma śródstopie i to na nim spoczywa, w przeciwieństwie do nordic walking, w którym krok rozpoczynany jest od pięty. W związku z czym obuwie do uprawiania nordic walking jest tak konstruowane, aby jak najszybciej przenieść ciężar ciała z pięty na śródstopie.
Najlepsze zastosowanie znalazło obuwie z niską cholewką o odpowiednio grubej i wyprofilowanej podeszwie amortyzującej nierówności terenu. Zwróć również uwagę na nieprzemakalność obuwia oraz podeszwy zwiększające przyczepność do podłoża.