Sięgając na półkę po popularny dodatek do wypieków, część z nas nie dostrzega różnicy kryjącej się w jednej literce nazwy obu produktów. Potrzebujemy cukier waniliowy, a kupujemy cukier wanilinowy za 1,25 zł. Czym się różnią oba produkty?

Różnica bowiem nie kończy się na jednej literce.  Ale od początku.

Cukier waniliowy to ważny i popularny składnik wielu przepisów na ciasta, kremy, desery itp.  Stojąc przed sklepową półką często nie zwracamy uwagi na niepozorną i ukrytą literkę „n” w nazwie, która definiuje z jakim produktem mamy do czynienia. Kupienie dobrego, 100% cukru waniliowego łączy się z wysoką ceną.  Nic w tym dziwnego, ponieważ wanilia to jedna z najdroższych przypraw na świecie. Z tego powodu producenci żywności wymyślili chemiczny odpowiednik pysznej przyprawy, czyli wanilinę. Stąd już krótka droga do wyjaśnienia zagadki popularności cukru wanilinowego, czyli podróbki cukru waniliowego.

Wanilina jednak nie jest czysto chemicznym wynalazkiem. Substancja ta występuje w prawdziwych laskach wanilii, gdzie odpowiada za ich charakterystyczny, piękny zapach. W syntetycznie stworzonej wersji wanilinę można otrzymać w procesie eliminacji ligniny podczas produkcji papieru. W takim przypadku powstaje ona z miazgi drzewnej. Wykorzystuje się go zarówno do produkcji cukru wanilinowego, jak i kosmetyków czy innych produktów.

Przepis na domowy cukier waniliowy:

Warto zrobić własny cukier waniliowy. Przepis jest dziecinnie prosty, a w efekcie otrzymujemy zdrowszą wersję tej przyprawy. Jedna laska wanilii jest w stanie zaromatyzować prawie pół kilograma cukru.

Składniki:

laska wanilii

450 g drobnego cukru

szczelny pojemnik, np. słoik z nakrętką

Przygotowanie:

Wsyp cukier do pojemnika. Laskę wanilii przekrój i wyskrob ostrożnie ziarenka, dodaj je do cukru. Pustą laskę pokrój na kilka kawałków i również dodaj do słoika. Wymieszaj wszystko dokładnie, zamknij słoik i potrząśnij nim kilka razy. Twój cukier osiągnie pełnię zapachu po 5-7 dniach.