Wydaje się, że w dzisiejszych czasach panuje prawdziwy kult ekstrawertyzmu. To ekstrawertycy dominują w społeczeństwie, są najlepiej widoczni, łatwiej im zdobyć to, czego zapragną. Dopiero gdzieś tam na szarym końcu stoją introwertycy, którym już nie jest już tak lekko. Często introwersja traktowana jest jak pewna ułomność, więc dużo trudniej jest nam taką osobę zaakceptować. Tradycyjny podział świata na czarne i białe nie jest jednak taki oczywisty. Wbrew pozorom w przyrodzie nie występują sami stuprocentowi introwertycy i ekstrawertycy, a wokół tych pierwszych powstało wiele bardzo krzywdzących dla nich mitów.

Jak rozpoznać introwertyka?

Każdemu się wydaje, że nie ma niczego prostszego. Wszak introwertykiem jest osoba, która jest sama, wstydzi się odzywać w towarzystwie, a wręcz od niego stroni. Tymczasem sprawa nie jest aż taka prosta. Naukowcy spierają się ile procent społeczeństwa stanowi ten typ osobowości. Dane statystyczne są bardzo rozbieżne, jedni mówią o 25%, inni natomiast aż o 57%. Świadczy to o tym, że bardzo trudno jest jednoznacznie zaklasyfikować kogoś do jednego z tych dwóch typów osobowości.

Niewątpliwie prawdą jest, że introwertycy odczuwają pewien dyskomfort znajdując się w bliskim otoczeniu wielu ludzi. Mogą czuć się dobrze rozmawiając z innymi osobami, jednak, w przeciwieństwie do ekstrawertyków, nie czerpią z takich spotkań energii do życia, a wręcz przeciwnie, opadają z sił i odczuwają potrzebę chwili samotności. Nie oznacza to jednak, że unikają jak ognia jakichkolwiek kontaktów. Po prostu są inaczej do nich nastawieni. Pobieżne, szybkie znajomości, rozmowy o niczym, nie sprawiają im żadnej satysfakcji. Dużo lepiej czują się podczas głębszej dyskusji na temat, który ich interesuje.

Z tego właśnie powodu introwertyzm w znacznym stopniu przeważa w środowisku naukowym i artystycznym. Skupienie na swoim wnętrzu, głębsze rozważanie swoich emocji, dokładne ważenie słów sprawia, że introwertycy są znacznie bardziej kreatywni. Wśród popularnych osób są nimi na przykład Julia Roberts, Meg Ryan, Meryl Streep, Helen Hunt, Clint Eastwood, Tom Hanks, Harrison Ford. Może to być dla nas zaskakujące, jednak to dostateczny dowód na to, że takie osoby nie zamykają się ciągle w swoim świecie unikając jakichkolwiek kontaktów z innymi.

Wielu psychologów uważa, że, wbrew pozorom, introwertycy posiadają bardzo wiele pozytywnych cech, które korzystnie wpływają zarówno na ich relacje międzyludzkie, jak i karierę zawodową. Do najważniejszych z nich należą:

• elastyczność,
• niezależność,
• silny indywidualizm,
• umiejętność koncentrowania się na wykonywanym zadaniu,
• błyskotliwość,
• kreatywność.
• refleksyjność.

Cechy te sprawiają, że introwertycy potrafią być doskonałymi pracownikami. Niewiele osób widzi ich natomiast na stanowiskach kierowniczych, a tymczasem nawet na takich świetnie sobie radzą.

Introwertyk w związku

Mówi się, że przeciwieństwa się przyciągają. Tak samo powinno być zatem w związku introwertyka z ekstrawertykiem. Nie jest to jednak do końca prawda. Osobie otwartej i wylewnej trudno jest zaakceptować fakt, że jej partner jest raczej powściągliwy w uczuciach. Często prowadzi to do różnego typu nieporozumień, włącznie z przeświadczeniem, że nasza druga połówka przestała nas kochać, bo nie okazuje nam tego.

Jak pokochać introwertyka i cieszyć się udanym związkiem z nim? Kluczem do sukcesu jest przede wszystkim akceptacja. Jeżeli zrozumiemy, że bywają chwile, kiedy potrzebuje on chwili samotności, przebywania w ciszy, milczenia, na pewno będzie nam za to bardzo wdzięczny. Potrzeby te nie wynikają bowiem z tego, że nie darzy nas już uczuciem. To naturalna potrzeba jego wewnętrznego „ja”. Jeżeli jej nie zrozumiemy introwertyk będzie czuł się źle.

Kluczem do sukcesu w zrozumieniu introwertyka jest uświadomienie sobie, że introwertyzm nie jest chorobą ani żadną ułomnością. Nie jest też typem osobowości gorszym od ekstrawertyzmu. Często, pod osłoną dystansu i oziębłości kryje się osoba naprawdę warta naszej uwagi.

Źródła: www.zwierciadlo.pl, www.kobieta.wp.pl, www.psychologia.net.pl